Ignacy Jan Paderewski (1860–1941) – światowej sławy pianista i kompozytor, polityk, mąż stanu, niestrudzony działacz na rzecz niepodległości Polski. Podporządkował życie i oszałamiającą karierę sprawie polskiej. Jako dziecko marzył, żeby stać się „kimś” i uratować ojczyznę. To marzenie spełniał i spełnił konsekwentnie – dzięki swej tytanicznej pracy i zdolnościom stał się pianistą koncertującym na wszystkich kontynentach, został idolem, gwiazdą, celebrytą i najlepiej zarabiającym pianistą w całej historii. Od 1914 roku każdy występ zaczynał przemową o Polsce, zjednał sobie najważniejsze koronowane i niekoronowane głowy państw, aż w końcu stał się jednym z autorów polskiej niepodległości. Magdalena Majewska opowiada o nim z nieukrywaną fascynacją. Tętniąca życiem narracja oczarowuje od pierwszych słów – niemal widzimy tego młodzieńca ze złotą czupryną, dowcipnego, atrakcyjnego, ambitnego, szlachetnego... i już rozumiemy, dlaczego swoją osobowością i muzyką hipnotyzował tłumy.

Lista utworów

    Ave Maria
    Corelli Christmas Concerto
    Do You Hear What I Hear
    Gloria
    Hark! The Herald Angels Sing
    Joy To The World
    The Little Drummer Boy
    The Manger
    Mary, Did You Know?
    O Holy Night
    O Little One Sweet
    Ode To Joy
    Silent Night, Holy Night
    The Sweetest Gift
    What Child Is This

Lista utworów

    All I Want For Christmas Is You
    Christmas C'mon
    Jingle Bell Rock
    Let It Snow! Let It Snow! Let It Snow!
    Time To Fall In Love
    Warmer In The Winter
    We Three Gentlemen
    You're A Mean One, Mr. Grinch

Jeżeli zechcą Państwo zrealizować BON poprzez sklep internetowy,
prosimy w formularzu zamówień w rubryce UWAGI o wpisanie nr bonu.
(Kolor i faktura papieru z jakiego wykonany jest BON, może różnić się od prezentowanego na zdjęciu)


Z góry dziękujemy
Firma Henglewscy

Jean-Philippe Rameau (1683?–1764) – francuski kompozytor i jeden z czołowych teoretyków muzyki. Niewiele o kompozytorze wiadomo sprzed 1722 roku, kiedy przyjechał do Paryża w celu wydania przełomowego dla historii muzyki Traité de l’harmonie, który wzbudził żywe zainteresowanie nie tylko muzyków, lecz także pisarzy i ludzi nauki (m.in. Diderota), ponieważ stworzyło to podwaliny harmoniki funkcyjnej i systemu dur–moll. Później przez ponad 20 lat działał jako organista w różnych kościołach i katedrach, nauczał muzyki oraz komponował, głównie na klawesyn. Zadebiutował jako kompozytor operowy dopiero w wieku 50 lat, a jego muzyka do opery Hippolyte et Aricie wstrząsnęła środowiskiem melomanów. Podzielili się oni na tych, którzy doceniali jego umiejętności kompozytorskie, bogactwo harmoniki i instrumentacyjnej kolorystyki uwydatniającej zróżnicowane nastroje i emocje, oraz tych, którzy zarzucali mu, że zerwał niejako z tradycją Lully’ego, uważanego za ojca francuskiej opery. To zapoczątkowało spór lullystów z ramistami – wpisujący się w spór buffonistów z antybuffonistami.

Muzykowanie – tak jak zabawa – przynosi grającemu wiele radości, a gdy możliwe jest wspólne muzykowanie, z kolegami ze szkoły, tej radości jest o wiele więcej. Suitę g-moll w starodawnym stylu napisałem dla swoich uczniów, by mogli razem i bawić się, i rozwijać swoje umiejętności. Mam nadzieję, że wraz z tą publikacją grono młodych miłośników kameralistyki będzie się rozszerzać. Zachęcam gorąco do korzystania z różnych możliwości obsadowych, jakie daje ten utwór: może go wykonywać czworo skrzypków, ale także tradycyjny kwartet smyczkowy.

Chciałbym złożyć na Państwa ręce niniejsze wydanie Brzmiącowych nutek, które dzięki uprzejmości Doroty Obijalskiej i Marcina Wawruka– autorów Skrzypiących nutek – mogłem ukazać w odsłonie wiolonczelowej. Jest to, jak mówią inicjatorzy pierwotnej wersji skrzypcowej, zbiór „piosenek bez słów” inspirujących do zabawy oraz odkrywających jej potencjał. Ideą tych kompozycji, obejmujących cały wachlarz zagadnień zarówno technicznych, jak i muzycznych, jest dopełnienie codziennej literatury kierowanej do naszych najmłodszych artystów.

O inspirującej roli muzyki Chopina najlepiej świadczy fakt, iż większość z 230 oryginalnych utworów tego polskiego kompozytora doczekało się w XIX i XX wieku ponad 4000 rozmaitych transkrypcji na instrumenty solowe z towarzyszeniem fortepianu (na skrzypce, altówkę, wiolonczelę, kontrabas, obój, klarnet, fagot, saksofon, trąbkę, róg, puzon, gitarę), na głos z fortepianem (z tekstem lub jako wokalizy) czy na zespoły kameralne i orkiestrowe. Autorami owych opracowań byli często znakomici kompozytorzy lub wykonawcy: Fritz Kreisler, Karol Lipiński, Pablo Sarasate, Aleksander Głazunow, Ferdinand Büchner, Ferenc Liszt, Paulina Viardot-Garcia czy Jean Francaix. Zbiorem ''Słynne transkrypcje'' pragniemy przypomnieć najciekawsze i najbardziej twórcze opracowania muzyki Chopina, dokonane na przestrzeni ostatnich stu pięćdziesięciu lat.

VIII wydanie popularnej monografii poświęconej osobie i twórczości F. Chopina Monografia ujęta w niezwykle interesującej szacie literackiej. Iwaszkiewicz podaje fakty i domysły, stara się wyjaśnić nieporozumienia i legendy, którymi obrosła biografia kompozytora. Opiera się przede wszystkim na korespondencji od i do Chopina oraz na wszelkich słowach współczesnych Fryderykowi i piszących o nim. W wyborze i ocenie przedstawianych osób, sytuacji Iwaszkiewicz kieruje się subiektywizmem, jednak mając przed sobą bardzo wyraźnie wytyczony cel: stworzyć prawdziwy obraz życia i wewnętrznego rozwoju Chopina. Jego sylwetka jest mocno osadzana w środowisku, w którym w danym momencie życia przebywał, czy to warszawskie czy paryskie także podlega indywidualnej ocenie Iwaszkiewicza. Pomaga to Autorowi pokazać, w jaki sposób określone warunki bytowe i towarzyskie wpływały na pracę twórczą kompozytora. Nie ma tu trudnych analiz muzykologicznych, są anegdoty, ciekawe, czasem bardzo cięte charakterystyki osób, zdarzeń. Uderza miłość do muzyki i niesamowity szacunek dla Chopina i jego twórczości.

Franciszek Lessel (1780–1838) – kompozytor i pianista, ale też… dyrygent, pedagog, architekt, ogrodnik, agronom, medyk, zarządca i inspektor. Syn Wincentego Lessla – nadwornego muzyka na słynnym dworze książąt Czartoryskich w Puławach. Uczeń Józefa Haydna – jeden z nielicznych tak wysoko cenionych przez mistrza. Bezpośredni poprzednik Chopina w muzyce fortepianowej i we wczesnym stylu romantycznym. Jego życie jest owiane mnóstwem tajemnic dotyczących pochodzenia, z których wielu pewnie nigdy nie uda się odkryć. Niesłusznie zapomniany, a bardzo wartościowy autor symfonii, kwartetów smyczkowych, triów fortepianowych, utworów kameralnych. Autor pieśni do znanego zbioru Śpiewów historycznych Juliana Ursyna Niemcewicza i pierwszego koncertu fortepianowego w muzyce polskiej. Zrazu obiecujący wirtuoz i kompozytor z czasem porzucił zawód muzyka, aby utrzymać rodzinę – został zarządcą w domach arystokracji i inspektorem w szkołach.