Futerał skrzypcowy BAM Slim CABOURG-silver

wymiary wewnętrzne:
długość całkowita: 63 cm
długość korpusu: 38 cm
szerokość górą: 19 cm
szerokość dołem: 22 cm
wymiary zewnętrzne: 82x25, 5x15,5 cm
kolor wewnątrz: czarny
kolor powłoki: biały w szare wzorki

Futerał Slim Cabour o niepowtarzalnym stylu, oryginalnym wzorze powłoki oraz wyjątkowych, krajkowych paskach do noszenia w wersji plecaka.

Futerał skrzypcowy prostokątny  BAM GRAFFITI  Navy BLUE / red
Wymiary wewnętrzne:
długość całkowita: 61 cm
długość korpusu: 37 cm
szerokość górą: 17 cm
szerokość dołem: 21 cm
Wymiary zewnętrzne: 80x25x17 cm
Kolor wnętrza: czarny
Kolor powłoki: ciemny niebieski

Futerał wykonany techniką Bam Hightech: potrójna konstrukcja wykonana z materiałów o wysokiej wydajności (ABS, pianka Airex, inny rodzaj ABS). Uwagę przyciągają oryginalne krajkowe paski do noszenia w wersji plecaka.

Futerał skrzypcowy prostokątny  BAM GRAFFITI  GREEN / orange
Futerał wykonany techniką Bam Hightech: potrójna konstrukcja wykonana z materiałów o wysokiej wydajności (ABS, pianka Airex, inny rodzaj ABS). Uwagę przyciąga wyjątkowy kolor nadziei - spokojna zieleń oraz oryginalne krajkowe paski do noszenia w wersji plecaka.
Cechy:
- tapicerowane zawieszenie dla instrumentu z podpiętą poduszką;
- ruchoma kieszeń na akcesoria;
- obrotowe uchwyty na cztery smyczki;
- taśma na żeberko (wymiary żeberka firmy KUN)
- dwa antypoślizgowe – neoprenowe paski z taterniczymi karabińczykami;
- nowoczesne zamki szyfrowe na kluczyk;
- wygodna rączka z fragmentem antypoślizgowym do noszenia w pozycji poziomej oraz rączka do noszenia w pozycji pionowej;
- hermetyczna uszczelka
- - dodatkowa kieszeń na nuty mieszcząca rozmiar A4

Futerał skrzypcowy prostokątny  BAM GRAFFITI  RED / silver
Wymiary wewnętrzne:
długość całkowita: 61 cm
długość korpusu: 37 cm
szerokość górą: 17 cm
szerokość dołem: 21 cm
Wymiary zewnętrzne: 80x25x17 cm
Kolor wnętrza: czarny
Kolor powłoki: czerwony

Futerał wykonany techniką Bam Hightech: potrójna konstrukcja wykonana z materiałów o wysokiej wydajności (ABS, pianka Airex, inny rodzaj ABS). Wyjątkowy kolor powłoki, do złudzenia kojarzący się z egzotycznym, smoczym owocem. Uwagę przyciągają równiez oryginalne krajkowe paski do noszenia w wersji plecaka.

Mieści duże modele wiolonczel takie jak Montagnana, Gofriller

Waga około 4,4 kg.

Futerał wykonany techniką Bam Hightech: potrójna konstrukcja wykonana z materiałów o wysokiej wydajności (ABS, pianka Airex, inny rodzaj ABS).


Kolor wnętrza: czarny.
Kolor powłoki: srebrny.

Futerał wiolonczelowy BAM Slim CABOURG - silver
Wymiary wewnętrzne:
• Całkowita długość : 124 cm
• Szerokość górą : 38 cm
• Szerokość dołem : 46 cm
Wymiary zewnętrzne : 135x50x34 cm
Kolor wnętrza: czarny
Kolor powłoki: biały w szare wzroki
Waga: 3,9 kg

Futerał wiolonczelowy BAM Slim - GRAFFITI  WHITE / orange

• Całkowita długość : 124 cm
• Szerokość górą : 38 cm
• Szerokość dołem : 46 cm
Wymiary zewnętrzne : 135x50x34 cm
Kolor wnętrza: czarny
Kolor powłoki: biel wpadająca w perłowy ecru

Nie lubisz szukać swojej walizki wśród dziesiątek podobnych? Zepnij i oznacz swój bagaż piękną taśmą w nuty! Taśma ma szerokość 5 cm, a długość jest regulowana, aż do 180 cm.
Znakomity i bardzo przydatny gadżet, nie tylko dla podróżujących muzyków.

Eugeniusz Morawski (1876–1948) – jedna z najbarwniejszych i najciekawszych postaci polskiej muzyki pierwszej połowy XX wieku. Pomimo tego przez wiele lat był całkowicie zapomniany, a jeśli już o nim pamiętano, to tylko ze względu na to, że był rzekomym „wrogiem” Karola Szymanowskiego. Najnowsze badania rzuciły na postać Morawskiego zupełnie nowe światło. Był świetnym kompozytorem, a jego barwne, nastrojowe dzieła zasługują na poznanie, odkrywanie i na częstsze wykonania. Jako wpływowy pedagog uczył orkiestracji najważniejsze postaci polskiej muzyki drugiej połowy XX wieku, na czele z Lutosławskim i Panufnikiem. Działał jako niepodległościowiec, prężny organizator przedwojennego życia muzycznego oraz malarz. Pomimo tych wszystkich aktywności oraz wartości samej muzyki – Morawski został zapomniany. Tymczasem zarówno po części awanturniczy żywot tego twórcy, jak i sama muzyka – zasługują na pamięć i poznanie.

Stanisław Moniuszko (1819–1872) – kompozytor, dyrygent, pedagog, twórca słynnej Halki, Strasznego dworu i Hrabiny oraz blisko trzystu pieśni zawartych w Śpiewnikach domowych. Jego twórczość operowa i pieśniarska ma ogromną wagę dla muzyki polskiej i umuzykalniania polskiego społeczeństwa. Lecz nie są to jedyne wybitne jego utwory. Mniej znana muzyka kantatowa, religijna czy fortepianowa wciąż czeka na wyjście z niesprawiedliwego cienia jego słynniejszych dzieł. Spojrzenie Ignacego Zalewskiego na postać Moniuszki odkrywa – w sposób pozbawiony patosu i zastałych etykiet czy uprzedzeń – ciekawego człowieka i interesującego kompozytora. Autor przenosi go z niedostępnego cokołu „ojca opery narodowej” na grunt codziennego życia, kreśląc jego przekonujący portret m.in. przy pomocy listów i tekstów z epoki. Wsłuchuje się także w głosy najnowszych biografów, niuansujących sylwetkę kompozytora.

Mieczysław Karłowicz (1876–1909) – jeden z najwybitniejszych polskich symfoników, postać nieco tajemnicza w swej złożoności: późny romantyk i pozytywista zarazem, introwertyk i aktywny działacz społeczny, wrażliwy skrzypek i odważny taternik wytyczający nowe szlaki górskie, jeden z pierwszych narciarzy wędrujących po Tatrach, współtwórca TOPR-u, fotografik, literat, publicysta… Tragiczna, przedwczesna śmierć sprawiła, że pozostawił dorobek kompozytorski nieduży, lecz wyjątkowego formatu – młodzieńcze pieśni, Koncert skrzypcowy, Symfonia „Odrodzenie” i sześć poematów symfonicznych zajmują wyjątkowe miejsce w literaturze muzycznej. Kochająca go matka mówiła, że „jego muzyka, jak on sam – do dna smutna”. Czy rzeczywiście? Anna Woźniakowska śledzi rozwój i losy Mieczysia – Miecia – Mieczysława z nadzwyczajną empatią, pozwala czytelnikowi dyskretnie wejrzeć w bogatą, skomplikowaną naturę człowieka, którego działalność do dziś imponuje niebywałym rozmachem, a przejmujące utwory – nasycone tematyką niespełniającej się miłości, tęsknoty i śmierci – dotykają szczytów piękna i esencji życia ludzkiego.

Muzyka i dźwięk są nieodłącznymi elementami każdego filmu. Pogłębiają sens pewnych scen, mogą sprawić, że są one śmieszne lub straszne, innym razem trzymają w napięciu lub wywołują w nas różnego rodzaju emocje. Na pytanie o najbardziej znanego i cenionego twórcę muzyki filmowej w Polsce, bez większego namysłu, większość z Was odpowie Wojciech Kilar. Jego romans z filmem przyniósł nam wiele godzin wspaniałej muzyki, która nie tylko wzbogaciła filmy najznamienitszych polskich i światowej sławy reżyserów, ale także jako autonomiczne utwory jest słuchana i wykonywana na koncertach w oderwaniu od obrazu filmowego, do którego została skomponowana. Oddajemy w Państwa ręce dwa zeszyty zawierające proste transkrypcje na fortepian najpopularniejszych tematów i utworów z filmów, do których Wojciech Kilar napisał muzykę. Dzięki łatwym opracowaniom, przygotowanym przez polskiego kompozytora młodego pokolenia Michała Jakuba Paparę tematy z takich filmów jak Dracula, Pianista czy Dziewiąte wrota mogąrozbrzmiewać w domu każdego z nas.

Romuald Twardowski – urodzony w 1930 roku w Wilnie polski kompozytor, który w swojej twórczości – operach i baletach, symfonice i kameralistyce, muzyce religijnej, w tym cerkiewnej, także w utworach dla dzieci – odnalazł klucz do połączenia tradycji z nowoczesnością, Zachodu ze Wschodem, świeżości z doświadczeniem. Tym kluczem jest mądrość i dążenie do piękna, które od siedmiu już dekad (!) dostrzegają słuchacze na całym świecie w kompozycjach Twardowskiego. Jego wspomnienia, publicystyka, fascynujące gawędy (nagrane przez PWM i dostępne w Internecie), a także długie godziny rozmów z twórcą pozwoliły autorowi monografii Mateuszowi Ciupce przedstawić losy artysty w całej złożoności kontekstów dziejowych. Książka, jak jej bohater, ma wileńskiego ducha – radość i pogoda ducha przezwyciężają dramaty, jasność myśli i wytężona praca pokonują wszelkie przeciwności. Opisując niezwykły, ponad 90-letni życiorys stale czynnego kompozytora, autor konstatuje z uznaniem, a i pewnym zadziwieniem: „od przedwojennego Wilna do Facebooka – to się nazywa przejść kawał drogi”…

Opowieść o życiu i muzyce Henryka Mikołaja Góreckiego to historia zmagań chłopca z przeciwnościami losu – śmiercią matki, własną chorobą, niezrozumieniem ze strony najbliższych. To opowieść o sile marzeń i wielkiej determinacji, które po latach zaprowadziły go na kompozytorski szczyt. Górecki był wyrazisty, zmienny w nastrojach i pełen kontrastów. Burzliwy i liryczny zarazem, rozmodlony i zadzierzysty, wręcz dosadny. Taka jest też jego muzyka. Bardzo polska w wyrazie, a jednocześnie uniwersalna, swoją autentycznością trafia do serc ludzi na całym świecie.